zaterdag 28 juli 2018 Ballestes eilanden-Paracas-Huacachina

De jetlag speelt toch nog...om 6h 30 zitten we al aan het ontbijt! We nemen ruim de tijd want we moeten pas tegen 8 uur aan de pier zijn voor het vertrek naar de Ballestes eilanden. 
Een vrij grote speedboot geladen met 40 man brengt ons naar de eerste halte: de Chandalera. Een grote kandelaar in de rotsen. Het is nog steeds een mysterie voor wat deze juist diende, er zijn verschillende theorieën gaande van buitenaardse wezens tot een soort van vuurtoren voor de piraten , dee laatste lijkt ons meer reëel.
Verder naar de Ballestes eilanden waar we prachtige rotsformaties zien en miljoenen en miljoenen vogels. We moeten hier ook een petje opzetten om ons te behoeden voor vallende " vogelresten" 
We zien niet alleen massa's vogels maar ook zeeleeuwen en...humboldt pinguins! Vrij indrukwekkendend! De rotsen zijn hier bedekt met massa's guano... we zien dit niet alleen maar we ruiken dit ook. Het is een prachtige tocht. Op de terugweg wordt het enkele keren spannend wanneer de motor van de boot het begeeft maar we geraken toch terug.
Tegen 10 h zijn we terug aan het hotel, we checken uit en op naar onze volgende halte: het Paracas reservaat.
Eerst een obligate stop bij het museum  en dan verkennen we het ganse reservaat met de auto.
Het is hier ongelooflijk mooi! Woestijn met verschillende kleuren en diverse strandjes, waar we steeds prachtige vergezichten hebben. We laten de foto's voor zich spreken!
Na alle bezienswaardigheden gedaan te hebben keren we terug, alleen.... we zij vergeten te  tanken en het wordt zeer dringend. We hopen dat we nog tot in Pisco geraken want daar zijn de dichtst bijzijnde tankstations. Volgende probleem: geen enkel tankstation heeft bezine 95 die we moeten tanken... we hebben geluk in het 4e tankstation.
We worden nog even opgehouden door een begrafenisstoet en we vertrekken naar onze eindbestemming voor vandaag: Huacachina. Dit is een oase midden in de woestijn.
De rit hier naar toe verloop echter niet zo vlot, we hangen constant achter vrachtwagens en vanaf Ica belanden we in een enorme file. Iedereen is vanaag op de baan, het is immers onafhankelijksheidsdag in Peru.
Het is dan ook al vrij laat wanneer we onze intrek nemen in hotel Mossone. Een prachtig hotel met mooie binnentuinen . De kamers, de bar en het restaurant zijn echter wat vergane glorie maar dit heeft ook zijn charme.
We nemen een welkomstdrink in de bar ... Agatha Christie zou hier niet misstaan.
Er is hier een massa volk, en op de duinen rond de oase is het een drukte van jewelste van de sandbuggies, de sandboarders, paragliders enz. Op het meer vande oase krioelt het van de Peruvianen die " bootje varen" Zeer speciaal!
We zoeken iets uit om te gaan eten en alhoewel we uitdrukkelijk vragen om eerst ons voorgerecht te brengen.. krijgen we eerst ons hoofdgerecht. Ik doe echter de stommiteit om nietsvermoedend een vreselijk hete peper in de mond te stoppen en kan het eerste kwartier niet spreken door een pikkende tong.
Tijd om terug te gaan naar ons hotel en de blog bij te werken. Het was een prachtige dag vol natuurschoon ! Dit smaakt naar meer!